|
De ene dag
ui, knoflook, paprika, tomaat en courgette. De andere dag maakt je het wat
luxer door er peen en aubergine aan toe te voegen. De dag daarop laat je die
weg. Dan kom je er achter dat je ook nog wat
champignons bij je hebt, die moeten wel op dus dan die er maar bij voor de
broodnodige afwisseling. De ene dag rasp je wat kaas of wat chorizo, want we
waren in het Baskenland. De afwisseling wordt vervolmaakt door er de ene dag
rijst bij te doen, de dag daarop couscous en, natuurlijk de volgende dag de
spaghetti. Soms heb je mazzel en vind je nog wat haricots
verts en bij de plaatselijke slager wat vlees. Ben
je veggie dan laat je het vlees weg; bak je een
eitje. Mocht je vegan zijn dan worden de kaas en
het ei verwisseld voor kikkererwten, sojabonen en ander soort bonen uit blik.
Ondertussen vier je het vrije leven. Daarover
mijmerend kwam ik toch bij de Bijbel uit. Dat is natuurlijk niet vreemd voor
een predikant. Hoe gaat het door het jaar heen. De ene keer lees je een
stukje uit Mattheus,
Lukas, Markus of Johannes. Ieder evangelie heeft zo zijn eigenheid en smaak.
Ze vormen in de liturgie van de zondagse eredienst de noodzakelijke
voeding voor het leven van alle dag.
Bepaalde gedeeltes horen bij de feestdagen, anderen niet. Een en ander
wordt voorafgegaan met een lezing uit de Tenach (het O.T); de psalmen worden
toegevoegd als aperitief. De één leest liever Lukas, de ander Mattheus. Ieder
heeft zo zijn eigen smaak. We zijn immers allemaal een beetje anders. Dat
maakt ons en de Bijbel dan ook zo boeiend. Alles hetzelfde is toch saai. Het is net
als met de appels aan de bomen in onze tuin, alhoewel het er dit jaar niet
veel zijn. Alle appels lijken op elkaar maar ieder appeltje is anders.
Hetzelfde geldt overigens ook voor eikeltjes. Het maakt het leven veelkleurig
en je wordt uitgedaagd er samen iets van te maken. Bij God mag ieder appeltje
anders zijn. Zo geef je samen vorm aan het leven, waarbij niet het eigen
gelijk maar het Gods ’gelijk’ voorop staat. Immers als beelddrager kunnen we
alleen samen God ‘zichtbaar maken’ in het leven. Was het niet Levinas die zei dat je in het gelaat van de ander God
ontmoet. Zo ontmoet je elkaar en kan je samen gelijkwaardig verder. Dat is nog
eens iets om voor te leven. Geen eenheidsworst maar een veelzijdige, voedzame
maaltijd waardoor het leven smaak krijgt. Dan is het iedere dag vakantie. De
smaak van de wijn van het koninkrijk en het hemels manna. Maar terug naar het
leven van alle dag. Vanavond eten wij pasta, jawel met ui, knoflook, een
chilipepertje, paprika, tomaat en courgette. De kaas vervangen we door
broodkruim met knoflook en wat zeezout. Een smakelijk najaar. Zolang
er mensen zijn op aarde, |
|
|