Een echte blikvanger in het kerkgebouw aan het Kerkplein is het kunstwerk achter de preekstoel.
Een uitleg van de kunstenaar, Johnny Beerens, vindt u hieronder.
Alle kunstwerken getoond op deze en andere pagina's, zijn auteursrechterlijk beschermd. Overname voor publicatie ten strengste verboden. |
All files on this and other pages, are copyrighted. Any commercial use is strictly forbidden |
|
Johnny Beerens, de maker van het kunstwerk, zegt hierover het volgende:
Als kunstenaar ben ik op zoek
naar beelden die een eeuwigheidswaarde vertegenwoordigen, naar
beelden die keer op keer blijven boeien, naar beelden die universele
gevoelens van mensen raken, en
die voldoende
ruimte geven voor eigen interpretaties (universele oersymboliek).
Ik ben gefascineerd door datgene wat puur en zuiver is. Ik tracht de
dingen onverbloemd en ontdaan
van alle tijdelijke tendensen neer te zetten om ze zo
hun oorspronkelijke zeggingskracht terug te
geven.
Dit alles geldt niet enkel voor mijn autonome werk, maar
ook voor het werk hier in de kerk en voor
andere in
opdrachtsfeer ontstane werken, zoals het (gerste-) veld van hoop en
liefde in de
Heinekenbrouwerij, het werk op de graansilo in Breskens en op de
watertoren hier in Oostburg. Bij al deze opdrachten kreeg ik
volledige artistieke vrijheid qua idee, ontwerp en
uitvoering. Het enige verschil met mijn autonome
werk is dat ik deze beelden voor een bepaalde ruimte of gevel van
een gebouw heb ontworpen. In
zekere zin beschouw ik ze als autonome werken welke een essentiële
relatie aangaan met de plek
waarvoor ze zijn ontworpen.
Qua uitvoering vragen de werken op de graansilo en op de
watertoren om een geheel andere aanpak en
verfbehandeling, omdat ze van zeer
grote afstand aanschouwd dienen te worden. Maar dit werk en ook
het werk in de brouwerij sluiten zowel wat betreft thematiek als ook
uitvoering volledig aan bij mijn andere autonome werk.
Ook bij dit werk heb ik veel waarde gehecht aan de opbouw
en uitstraling van een doorwerkte
verfhuid. Door
het creëren van een doorleefde verfhuid tracht ik dichter bij de
kern van mijn motieven
te komen. De stenen die ik in dit schilderij geconstrueerd -heb
zijn ontleend aan kleine stenen die ik
gevonden heb langs het strand en langs rivieren. Het zijn allemaal
stenen van
verschillende samenstelling, kleur, transparantie,
oppervlak, vorm èn herkomst. Ondanks hun verschillen en de
verschillende wegen die zij
hebben afgelegd, zijn zij allen door het water gesleten, zijn zij
allen door het leven getekend. (Sommigen zijn zelfs door
mensenhanden vormgegeven, bakstenen die door hun
gang door het zanderige water een
`natuurlijke' vorm hebben gekregen.)
In de onderste delen van de schildering heb ik dit licht
extra willen benadrukken door lichtstralen in
een waaiervorm te laten doorbreken. Vanuit een centraal punt midden
boven het drieluik heb ik in een
eerder aangebrachte verguldgrond van bladgoud en slagmetaal, de
stralen met een etsnaald ingekrast. Vervolgens heb ik de lucht er
heel dun en transparant overheen geschilderd, zodanig dat de
lichtstralen letterlijk door de verf heen schijnen. Van binnen uit worden de stenen
verlicht door een meer aards
licht dat aan de stenen hun
plasticiteit geeft. Op deze wijze wordt liet eens om praktische
redenen gesloten venster
opnieuw, weliswaar gedeeltelijk, geopend.
|